Heb je onlangs overwogen om een Intel-processor aan te schaffen of een computer met een al ingebouwde Intel-processor te kopen (meer weten over processoren), heb je wellicht de term Hyper-Threading voorbij horen komen. Geen idee wat je je daarbij moet voorstellen? Wij leggen het je uit. Je bent waarschijnlijk niet bekend met deze term, tenzij je altijd op de hoogte bent van de laatste hardwarenieuws.
Inzicht in hyper-threading is echter toch best een belangrijk aspect, omdat het een belangrijke functie is op een aantal Intel processoren. Wat is een CPU en welke functie vervult die? En heb ik een quad of dual-core processor nodig?
Hoe zit het met AMD of Intel? Voor deze vragen kun je bij ons terecht in andere blogs. Ze vormen een goede basis om helemaal te doorgronden waar hyper-threading nu eigenlijk om draait.
Hoewel dit in zekere zin waar is, is het een beetje overdreven. Hoe zit het dan wel? Laten we eens kijken wat Hyper-Threading nu eigenlijk inhoudt.
Nieuwe technologie
Ondanks alle vooruitgang die we hebben geboekt in de wereld van processoren, hebben ze nog steeds één grote beperking: een enkele processorkern kan slechts één instructie tegelijk uitvoeren. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat je MS Office, Firefox 4, Spotify en Skype allemaal tegelijk open hebt staan.
Je hebt het gevoel dat je aan het multitasken bent, maar in termen van een processor is dat niet helemaal zo. De processorkern voert voor deze programma’s namelijk één instructie per keer uit, maar omdat ze zo snel zijn, merk jij geen vertraging.
Maar er is wel een zekere vertraging. Deze vertraging is te wijten aan de manier waarop de gegevens van elk programma naar de processor worden gestuurd. Elke datastroom – of thread – naar de processor moet door de core afzonderlijk worden gepland en uitgevoerd.
Met hyper-threading kan elke processorkern echter twee threads tegelijk plannen en de juiste middelen toewijzen om de taak te voltooien. Een voorbeeld. Stel je een arbeider aan een lopende band voor. Er komen twee soorten taken aan, en de arbeider moet verschillende dingen doen met elke taak.
Soms is er echter vertraging omdat de transportband te traag is of omdat de verkeerde taak op het verkeerde moment werd verzonden. Hyper-Threading is als het toevoegen van nog een lopende band, zodat er een band is gewijd aan elk type taak.
Er is nog steeds maar één werker, maar nu kunnen de taken sneller en efficiënter naar de werker toe worden gebracht, zodat ze minder vaak op het werk hoeft te wachten. We gaan er dan van uit dat de werker de capaciteit heeft om twee taken tegelijk te vervullen.
Niet hetzelfde als een dubbele core
Dit is waar de meeste verwarring over Hyper-Threading ontstaat, dat het aantal cores verdubbelt. Ik sprak zelfs met iemand die dacht dat hij een processor met acht cores had gekocht omdat hij acht grafieken zag in het taakbeheer van Windows met allemaal ogenschijnlijk aparte taken.
In Windows worden twee grafieken weergegeven voor elke core op een Hyper-Threading processor omdat Windows twee logische processoren detecteert voor elke core. De term “logische processor” klinkt mooi, maar een processor is per definitie een processor die geen fysiek bestaan heeft.
Windows kan threads naar elke logische processor sturen, maar er is nog steeds maar één core in werkelijke uitvoering, dus één core met Hyper-Threading is beduidend anders dan twee afzonderlijke fysieke cores.
Het voordeel van hyper-threading
Oké, genoeg van dit technische geneuzel. Wat heb je eraan, een core met hyper-threading? Nu komen we bij het belangrijkste deel: hoe hyper-threading de prestaties verbeterd van een computer.
In termen van alledaagse taken zoals surfen op het web, e-mail en tekstverwerking zal Hyper-Threading niet veel invloed hebben. Ja, Hyper-Threading is theoretisch beter in multitasking.
De processoren van vandaag zijn echter zo snel dat basisprogramma’s zelden worden beperkt door de processorsnelheid. De manier waarop programma’s worden gecodeerd kan ook een beperking zijn.
Soms kan het zijn dat je veel programma’s open hebt staan, maar dat slechts één van je processorkernen intensief wordt gebruikt. Dit komt omdat de programma’s, om welke reden dan ook, hun werk niet verdeeld krijgen over de verschillende beschikbare cores.
Maar als je wat zwaarder werk wilt doen, kan Hyper-Threading goed van pas komen. De toepassingen die er waarschijnlijk het meest van zullen profiteren zijn 3D-rendering programma’s, zware audio/video transcoding toepassingen, en wetenschappelijke toepassingen gemaakt voor maximale multi-threaded prestaties.
Je kunt ook genieten van een prestatieverbetering bij het coderen van audiobestanden in iTunes, het spelen van 3D-games en het zippen/uitpakken van mappen. De prestatieverbetering kan oplopen tot 30%, hoewel er ook situaties zullen zijn waarin Hyper-Threading helemaal geen verbetering oplevert.
Aangezien het cijfer voor de prestatieverhoging slechts 30% bedraagt, wijst dit erop dat Hyper-Threading niet gelijk staat met een verdubbeling van het aantal cores van een processor.
Als een verkoper je dit vertelt, wees dan voorzichtig, want zij zijn ofwel onwetend of liegen graag tegen je als zij denken dat het zal helpen hardware te verkopen. Maar het kan geen kwaad om er bij voorbaat van uit te gaan dat iemand zich oprecht vergist, het is immers complexe materie.
Hyper-Threading is echter een interessante functie, die de moeite waard is. Het is vooral handig als je vaak media wilt bewerken, of als je je computer gebruikt als werkstation voor professionele programma’s zoals Photoshop of Adobe AE.
Is Hyper-Threading de toekomst?
De toekomst van computers ligt niet in hyperthreading. Intel raadt zelfs aan om hyperthreading uit te zetten vanwege veiligheidsproblemen. Hackers kunnen bijvoorbeeld data stelen door aan hyperthreading te prutsen, zoals bij de hacks Spectre en Meltdown. Intel stopt daarom geleidelijk aan met deze techniek en kiest voor meer CPU-kernen als veiligere oplossing, die ook makkelijker en goedkoper te realiseren is. Het kan echter nog even duren voordat hyperthreading volledig vervangen is, omdat veel recente processors en computers de techniek nog bevatten. Om up-to-date te blijven, is het belangrijk om regelmatig updates te installeren. Thuisgebruikers hebben overigens niet veel kans om Spectre, Meltdown of soortgelijke hacks te ervaren. Vooral datacenters zijn aantrekkelijke doelwitten voor hackers en patches tegen de hacks leiden daar tot verlies van snelheid en hogere energiekosten. Het uitschakelen van hyperthreading heeft daar zonder twijfel enorme invloed op!